علیرضا قزوه در یادداشتی کوتاه به مناسبت درگذشت زنده‌یاد محمدجواد محبت، به برخی از ویژگی‌های اخلاقی و شعری این شاعر پیشکسوت اشاره کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ، محمدجواد محبت، شاعر پیشکسوت و سراینده شعر معروف «دو کاج»، شب گذشته 22 اسفندماه، بر اثر عارضه قلبی در کرمانشاه دار فانی را وداع گفت. زنده‌یاد محبت در کرمانشاه و در سال 1322 چشم به جهان گشود. کودکی و تحصیلات را در کرمانشاه گذراند و سپس به عنوان معلم در روستاهای قصر شیرین به خدمت مشغول شد. شعرهای او از سال 1340 تا 1354 در مجلات توفیق، خوشه، روشنفکر، دریچه، تهران مصور و هفته‌نامه مشیر چاپ می‌شد.
او از سال 1362 به گروه مؤلفین کتاب‌های درسی پیوست و آثاری از او در کتاب‌های دوم، سوم، چهارم و پنجم ابتدایی درج شد. محبت همچنین در زمینه نقد شعر و قصه‌نویسی فعال بود. او از آغاز فعالیت خود تا به امروز با کانون شعرا و نویسندگان امور تربیتی اداره کل آموزش و پرورش کرمانشاه و انجمن‌های ادبی رشید یاسمی، شعر جوان و ادیبان ایران همکاری داشته است.
علیرضا قزوه، مدیر دفتر شعر موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما، در یادداشتی کوتاه ضمن تسلیت درگذشت این شاعر پیشکسوت، به بخشی از ویژگی‌های زنده‌یاد محبت اشاره کرد. این یادداشت که برای انتشار در اختیار ، قرار گرفته به این شرح است:
بابا "محمدجواد محبت" به لقاء‌الله پیوست
اگر بنا باشد در این روزگار لقب بزرگ "بابایی" را به شاعری عطا کنیم یکی از آنان بی‌شک محمد جواد محبت است. شاعری پیشکسوت، استاد، معلم، اخلاق‌مدار، که شرع و شعر را با هم جمع کرده بود.
او در این دنیا هم در لقاء‌الله می‌زیست و به معنای واقعی تجسم شعر پاک و تجسم تحجد و نماز بود. او عارفی بود که جلوه کردن را دوست نمی‌داشت و در خلوت خویش با خدا سرودها و ترانه‌های جاودانی داشت.
شعر "فصلی از یادها" ی او برنده جایزه فروغ در پیش از انقلاب شده بود اما محبت در همان سال این جایزه را قبول نکرد و در حرم امام رضا(ع) توسط ساواک دستگیر شد و چندین روز شکنجه شد.
او از انقلابی‌ترین شاعران این روزگار بود که دغدغه آموزش و آموختن به فرزندان شهدا را داشت و همواره از شهیدان و مردان خدایی سرود . کوچ این شاعر عارف را به همه ی شاعران پارسی‌زبان و به خانواده گرامی شان از صمیم جان تسلیت می‌گویم.
انتهای پیام/