یک پرسش مهم ـ به‌لحاظ سیاسی و اجتماعی ـ در این میان وجود دارد؛ اگر این مسمومیت‌ها محصول اقدام رذل یک گروه و دسته باشد، این کارها به چه افراد و گروه‌هایی بیشتر می‌آید؟
گروه سیاسی ـ مشخصاً در 2 هفته اخیر مربوط به اظهار مسمومیت دانش‌آموزان در مدارس فراگیر شده و همین مسئله نگرانی‌هایی را میان والدین ایجاد کرده است؛ ماجرایی که ابتدا در تاریخ 9 آذر از قم آغاز شد و متأسفانه تا هنگامی که به پردیس در نزدیکی تهران نرسیده بود چندان آثار اجتماعی و روانی آن جدّی گرفته نشد.
در یک نگاه کلان، ماجرا از چند حالت خارج نیست؛ یا واقعاً این مسموم‌سازی‌ها از طریق یک عامل یا مادۀ شیمیایی یا زیستی انجام می‌شود، که در این حالت دو پرسش اصلی اینهاست: 1 ـ چه ماده یا موادی به‌کار گرفته شده که کار را این‌چنین پیچیده کرده است، به‌قدری که در این سه ماه با ورود آزمایشگاه‌های فوق‌پیشرفته نیز هنوز نتیجه اطمینان‌بخشی تولید نشده است. 2 ـ چه‌کسانی این کار را انجام می‌دهند؟
حالت دوم این است که اساساً مسمومیت‌ها آن‌هم به این گستردگی واقعی نیست و ماجرا این‌چنین است که چند مسمومیت معمول و نرمال، وجود داشته است اما شرایط کشور و اقدامات رسانه‌ای اپوزیسیون باعث تولید یک هیستری و اضطراب جمعی شده و همین عنصر روحی و هیستریک در بسیاری از موارد باعث تولید علائم بالینی شبیه مسمومیت و... شده است.
حالت سوم نیز آن است که واقعاً خرابکاری‌هایی در سطح محدودتر از آنچه به‌نظر می‌رسد رخ داده است، ولی از طریق ترکیب با عامل هیستری جمعی، یک نگرانی و اضطراب عمومی و فراتر از میزان خرابکاری‌ها ایجاد کرده است.
این که کدام یک از این حالت‌ها واقعی‌تر است باید بعد از بررسی‌های کامل امنیتی و پزشکی و به‌صورت رسمی اعلام شود و طبیعتاً با توجه به نگرانی‌های به‌حقی که در خانواده‌ها شکل گرفته است، این کار باید با حداکثر سرعت و البته دقت پیش برود، امّا یک پرسش مهم ـ به‌لحاظ سیاسی و اجتماعی ـ در این میان وجود دارد؛ اگر این مسمومیت‌ها محصول اقدام رذل یک گروه و دسته باشد، این کارها به چه افراد و گروه‌هایی بیشتر می‌آید؟
چند روز پیش علی علیزاده در برنامه اینترنتی خود، «جدال»، چالش جالبی را راجع به ضریب هوشی برخی تلویزیونهای اپوزیسیون، مثل ایران اینترنشنال و من‌وتو و بی‌بی‌سی به‌راه انداخت؛ اینکه چرا حدّاقل احساس می‌شود که این رسانه‌ها در اتفاقات ایران نقش دارند، تحلیلی از جنس ارتباطات و مسئله «شناخت» لازم دارد، اما در این برنامه، علیزاده استدلال می‌کرد که اگر برهان و محاسبات عقلی را در نظر بگیریم، با توجه به سطح پایین رسانه‌ای ایران اینترنشنال، قاعدتاً عواملش باید ضریب هوشی بسیار پایینی داشته باشند. در درجۀ بعد، من و تو و در نوبت بعدی هم البته بی‌بی‌سی فارسی قرار داشت؛ علیزاده می‌گفت که برای نوع عملیاتی که اینها انجام می‌دهند، و برای باور قطعی به عملیات آنها، باید ضریب هوشی زیر متوسط داشت.
امّا چرا این حرفها، واقعیت دارد؟ مثلاً در همین ماجرای اعلام مسمومیت‌ها، این رسانه‌ها و هواداران مجازی‌شان می‌گفتند که کار خود جمهوری اسلامی است! به چند دلیلِ خیلی ساده این ادّعا احمقانه است؛ دلایلی که برای درک آن اصلاً نیازی به ضریب هوشی بالاتر از متوسط هم نیست!
- جمهوری اسلامی در موضع حاکمیت است و قاعدتاً حاکمیت برای پیشبرد برنامه‌ها و اهدافش، بیش از هرچیز نیازمند آرامش و امنیت است؛ حال کدام عقلی می‌تواند حکم کند که جمهوری اسلامی خودش دنبال دردسرسازی و ناامن‌سازی کشور است تا اعتراض علیه خودش را ساماندهی کند؟
فقط در یک صورت می‌توان چنین تصوری داشت و آن اینکه اپوزیسیون، سیستم جمهوری اسلامی را حداقل به‌اندازۀ خودش ناقص‌العقل تصور کند، ولی مشکل اینجاست که اگر این‌چنین بود، اپوزیسیون باید همان چند ماه اول کار حکومت را می‌ساخت؛ امّا حالا رضا پهلوی و رفقایش صدبار هم که پشتک‌وارو بزنند، باز هم کاری از پیش نمی‌رود!
- جمهوری اسلامی حتی در جنگ تحمیلی با رژیم بعث عراق، و حتی آن‌زمان که با بمب‌های شیمیایی مورد حمله قرار گرفت، باز هم به کثافت‌کاری‌های این‌چنینی دست نزد و با دشمن خبیثتش هم مردانه جنگید، به‌عوض، همین منافقین که الآن جزو گروه‌های اصلی اپوزیسیون هستند، با صدام، نه‌تنها در حمله شیمیایی به ایرانیان، بلکه حتی در قتل‌عام شیمیایی کردهای خود عراق هم همکاری می‌کردند، یا همین آلمان که چند وقتی هم افتخار میزبانی از علی کریمی را داشت(!)، خودش تأمین‌کننده اصلی مواد لازم برای بمب‌های شیمیایی صدام بود که بر سر زنان و کودکان ایران فرود می‌آمد؛ فرانسه هم ـ که مکرون مکّارش آن‌قدر ناقص شده است که با مصی علی‌نژاد دیدار می‌کند ـ از حامیان اصلی جنگی همین رژیم بعث بود و البته آمریکا و کانادا که مأمن تروریستهای امروز علیه ایران هستند هم که کارنامه مشعشعشان نیازی به توصیف ندارد! حالا اینها با این کارنامه پر از جنایت، مدّعی دفاع از مسمومانند و ایرانی که حتی در دفاع از خودش هم بمب شیمیایی استفاده نکرد، متهم است؟ این را هم جز عقول ناقصی مثل ایران اینترنشنالی‌ها کسی نمی‌تواند ادعا کند!
- می‌گویند جمهوری اسلامی می‌خواهد دانش‌آموزان خودش را به‌خاطر اغتشاشات تنبیه کند! اوّلاً اغتشاشات چه‌ربطی به این‌همه دانش‌آموز دارد؟ ثانیاً اغتشاشات که در زمان مسمومیت‌ها اتفاقاً فروکش کرده بود! لذا آن گروهی بیشتر در پی تنبیه می‌تواند باشد که ناکام مانده باشد؛ نه اینکه جمهوری اسلامی، آن‌هم حالا که اغتشاشات فرو نشسته است، بخواهد داستان جدیدی برای خودش درست کند.
مطلب زیادی ساده است؛ البته سازنده این شایعه هم احتمالاً زیادی پرت است!
- ایران اینترنشنال و بی‌بی‌سی مگر نگفته بودند که اکثریت طرفداران (آن‌هم کم‌شمار!) و سپاهیان جمهوری اسلامی از کشور رفته‌اند و به ونزوئلا گریخته‌اند؟ از آن طرف هم که این رسانه‌ها مدام اعلام می‌کردند که پایگاه به پایگاه در جمهوری اسلامی توسط اپوزیسیون فتح شد! خب، الآن که سپاهیان و طرفداران جمهوری اسلامی به‌قول شما همه در ونزوئلا هستند و شما هم که پیروز شده بودید، پس چه‌کسی عهده‌دار مسمومیت‌هاست؟ دروغگو، فراموش‌کار هم هست!
انتهای پیام/