کارشناس فوتبال گفت: با مشکلات معیشتی مردم، اگر افرادی که غرامت سنگین مارک ویلموتس را رقم زدند، مجازات نشوند، باید بر پیکر این فوتبال نماز میت خواند.
امیر حاجرضایی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی با اشاره به اعلام حکم مارک ویلموتس علیه فوتبال ایران اظهار داشت: زمانی که خبرهای اولیه در مورد این پرونده در چند سال پیش منتشر شد آن را یک فاجعه ملی عنوان کردم و هنوز هم حرفم همان است. این یک فاجعه است و من هیچ خبر خوشی در مورد برخورد با مسببان این قضیه نشنیدهام. کسانی پای این قرارداد را امضا کردند و این قرارداد به مردمی که در شرایط اقتصادی بد زندگی میکنند، تحمیل شد و این چیزی نیست که قابل اغماض و گذشت باشد.
وی ادامه داد: بعد از انقلاب ذهنم یاری نمیکند که مربیان و بازیکنان خارجی با ارقام بالا به فوتبال ما آمده باشند و چنین اتفاقی رخ داده باشد. در دهههای مختلف عمرم چنین اتفاقات نادری چون عزل رئیس فدراسیون و سردرگمی فعلی فوتبال را به خاطر ندارم. مدتهای مدیدی قول دادند که پول ویلموتس را نمیپردازیم. داستان شرکت شستا که ساختمان فدراسیون را گرفت و گفتند دو دانگ از باشگاه پرسپولیس هم به وثیقه رفت، روزهای سیاهی را برای جامعه ما رقم زد. آن چیزی که الان مردم ایران را تحت تأثیر خودش قرار داده مشکلات معیشتی است و چطور بعضی با بیدقتی چنین پروندههایی را روی دست فوتبال میگذارند؟
این مربی فوتبال با تأکید بر اینکه با پرونده ویلموتس هزینه سنگینی روی دوش فوتبال قرار گرفته، عنوان کرد: وارد جزئیات نمیشوم و چند بار گفتم که اطلاعاتم رسانهای است و من نزدیک به فدراسیون و هیچ باشگاهی نیستم. چیزی که بر فوتبال میگذرد را از طریق رسانهها میشنوم و میبینم. واقعیت این است که خیلی اتفاق دردناکی است، اینکه شما میبینید مثلاً صحبت از همسانسازی حقوق بازنشستگان است. بازنشستگان زن و مرد پیری که در پارکها مینشینند و منتظر تحقق این امر هستند تا سروسامانی به زندگیشان بدهند اما هنوز کاری انجام نشده و یک مرتبه این پول هنگفت که میتواند چند هزار خانوار را زنده و احیا کند به این صورت توسط چند نفر بر باد میرود. من هر چه مطالعه کردم دیدم موضعگیری علیه عاملان این قضیه خیلی شدید است و افکار عمومی در این زمینه همراه و به شدت خواستار رسیدگی و تنبیه و مجازات کسانی هستند که این خسارت سنگین را به جامعه تحمیل کردند.
حاجرضایی با تأکید بر مسئولیت دستگاههای نظارتی در خصوص برخورد با عاملان این فاجعه به خبرشناسگفت: افراد مسئول باید وارد این کارزار شوند و مطالبات مردم را بدهند، گو اینکه این پول در واقع ممکن است به مردم نرسد ولی اینکه از حلقوم اینها بیرون کشیده شود آرامشی به جامعه خواهد داد. از این ماجرا دچار اختلال روحی شدم؛ چه ذاتی در انسان وجود دارد که این همه حریص است و این همه بیمسئولیت عمل میکند. حرف جدیدی وجود ندارد، در تمام آن دورانی که این اتفاق و قبلش هم مسائل دیگری بود ما هرگز صداقتی از افرادی که زمام امور در فوتبال به دستشان بود، ندیدیم و در عمل ثابت شد با صداقت رابطهای ندارند و امروز در آستانه جامجهانی هیچ چیزی سر جایش نیست. این خبر هم مثل یک انفجار در جامعه ما عمل کرد و ترکشهایش به همه مردم خورد. عجیب اینکه مسببان این کار برای کرسی آینده فدراسیون فوتبال هم نقشه دارند و نمیدانم چطور میشود که خیلی راحت در صحنه میآیند و بعد هم صلاحیتشان تأیید میشود.
حاجرضایی در مورد اینکه در این وضعیت جامجهانی را چطور برای فوتبال ایران پیشبینی میکند، گفت: مدتهای طولانی است که دغدغهام فوتبال نیست و شرایط اجتماعی کشورمان است. درست است که اگر تیم ملی در جامجهانی نتایج مقبولی بگیرد مردم شاد میشوند ولی از کنار همین شادی کسانی سوءاستفاده میکنند. القائاتشان این بود که به جام جهانی رفتیم، اما سطح توقع ما حضور در جامجهانی نیست گرچه ما را خوشحال میکند اما سطح انتظاراتمان خیلی چیزهای دیگری است که شما نمیتوانید به ما بدهید.
وی افزود: ورزشگاه ملیمان نتوانسته صندلیهایش را شمارهگذاری کند. من به اردن رفتم، کشور فقیر و بسیار کوچکی بین سوریه و رژیم اشغالگر قدس، این کشور VAR دارد و در مقدماتی و بازی با سوریه دیدید که پنالتی به نفع ما گرفته شد و حاج صفی گل دوم را زد؛ چگونه است که ما نداریم؟ خیلی از افراد هستند که از واژه تحریم سوءاستفاده میکنند و هر چیزی که خودشان توانمندیاش را ندارند گردن آن میاندازند. در این مدت هنوز چیزی حل نشده و جنگ قدرتی هم در گرفته که طبعاً برای جامعه فوتبال هیچ دستاوردی ندارد. یک نفر پشت آن صندلی مینشیند و وعدههایی میدهد.
حاجرضایی یادآور شد: یادم میآید زمانی قطبی سرمربی تیم ملی بود و با کرهجنوبی بازی داشتیم که سرنوشتمان را مشخص میکرد. قطبی گفته بود ما چهارشنبه در جامجهانی هستیم، اما نرفتیم و آن موقع یکی نشریات نوشت «خداحافظ امپراطور وعدهها». بحثم اصلاً قطبی نبود، بحثم این است که ما امپراطورهای زیادی در وعده دادن در فوتبالمان داریم که فقط وعده میدهند و در بدترین شرایط فوتبال ما را تنها میگذارند. وقتی به بحرین و عراق باختیم گذاشتند و رفتند و بقیه قضایا که تا امروز ادامه دارد. این اتفاق خوبی نیست. سازمانهای بینالمللی و نهاد فوتبالی اصلاً شوخی ندارند. حتی میتوانم بگویم انعطاف هم ندارند و با این مسائل برخورد میکنند. میبینید که مرتب میگویند پنجره فلان باشگاه بسته شد، بعد پول و سود و کارمزد دادند و پنجره باز شد، اینها در اثر بیکفایتی مدیریتی در کشور ماست. چرا قرارداد بستید و زیادتر از حد معین به آن فرد دادید و در نهایت نه تنها اصل پولش را میگیرد، سودش و کارمزد رسیدگی به پرونده را هم به نهاد بینالمللی فوتبال پرداخت میشود. با این شرایط از کجای این فوتبال بگوییم؟
وی گفت: هموطنی را با سن بالا دیدم که برای خرید یک پُرس غذا مشکل داشت بعد این را قیاس میکنم با این موضوع که چگونه پولهای مردم را دور میریزند و این دردآور است. این یک چشمه از اتفاقاتی است که آدم میبیند و هزاران اتفاق را هم آدم در فوتبال نمیبیند. اگر مقصران قرارداد ویلموتس را مجازات نکنند دیگر باید بر پیکر این فوتبال نماز میت خواند.
انتهای پیام/