درخواست چهار ملی‌پوش ژیمناستیک از مسئولان فدراسیون برای ایجاد تغییر در کادر فنی، دروازه‌های جدیدی را برای ورزشکارسالاری در ورزش کشور باز کرده است.
به گزارش خبرنگار ورزشی ، نهمین دوره رقابت‌های ژیمناستیک هنری قهرمانی آسیا به‌میزبانی شهر دوحه در قطر برگزار شد و تیم اعزامی ایران متشکل از سعیدرضا کیخا، مهدی احمدکهنی، محمدرضا خسرونژاد، محمد شفیعی و مهدی الفتی موفق به کسب یک مدال نقره توسط احمدکهنی و همچنین یک سهمیه حضور در مسابقات جهانی انگلیس توسط همین ورزشکار شد.
این مدال و سهمیه در حالی کسب شد که فدراسیون با سرپرستی حمید احمدی اداره می‌شود و ظاهراً قرار است انتخابات فدراسیون نیز در دو، سه ماه آینده برگزار شود. پس از حضور احمدی در فدراسیون که پیش از این به‌عنوان نایب‌رئیس فدراسیون در دوره رئیس قبلی فعالیت می‌کرد، به‌نظر می‌رسید آرامش تا حدی به ژیمناستیک بازگشته است و قرار است این رشته پس از چندین ماه و اختلافاتی که میان مسئولان قبلی با وزارت ورزش و جوانان وجود داشت، سرانجام رنگ آرامش را ببیند، اما این موضوع به حقیقت نپیوست و یک حاشیه جدید، همه چیز را تحت‌الشعاع خود قرار داد.
چهار ملی‌پوش به‌نام‌های الفتی، خسرونژاد، شفیعی و همچنین محمدرضا حمیدی که در اردوها حضور داشت و ژیمناست رزرو تیم ملی بود، بلافاصله پس از بازگشت از قطر، به فدراسیون ژیمناستیک رفتند و با امضای نامه‌ای که در آن به‌صراحت درخواست تغییر کادر فنی ارائه شده بود، حاشیه‌ای تازه را به وجود آوردند.
درخصوص این اقدام نکات زیادی وجود دارد و موارد زیادی هم مطرح شده است که ذکر برخی از آنها ضروری به‌نظر می‌رسد.
نکته اول اینکه گفته شد اختلافات میان فدراسیون و کادر فنی تیم ملی و رأس آن رضا خیرخواه، پیش از سفر به قطر شکل گرفته بود و تغییر در کادر فنی با هر نتیجه‌ای در مسابقات قهرمانی آسیا، محتمل بود؛ کما اینکه ژیمناستیک ایران یک نقره و یک سهمیه جهانی کسب کرد و باز هم موضوع تغییر کادر فنی مطرح شد.
نکته دوم سرعت درخواست ورزشکاران است، نفراتی که زیر برگه تغییر کادر فنی را امضا کرده بودند، در قطر حضور داشتند و بلافاصله پس از بازگشت به ایران، مستقیم راهی فدراسیون شدند و چنین درخواستی را مطرح کردند. آنها حتی اجازه ندادند 24 ساعت از بازگشت‌شان بگذرد و سپس این درخواست را بگویند.
نکته سوم همراهی مسئولان با این درخواست بود. فدراسیون‌نشینان انتظار این اتفاق را داشتند و از چنین درخواستی هرگز شوکه نشده بودند، بر همین اساس به‌نظر می‌رسید برنامه‌ریزی صورت گرفته بود تا این اقدام عجیب صورت بگیرد، در این خصوص شنیده می‌شود که برخی مسئولان از ورزشکاران خواسته‌اند به فدراسیون بروند و این نامه را بنویسند که در واقع امضای اجباری این ژیمناست‌ها پای نامه درخواست ثبت شده است.
نکته چهارم عدم همراهی مهدی احمدکهنی و سعیدرضا کیخا بود؛ دو ورزشکاری که نسبت به سایرین مشهورتر و پرمدال‌تر هستند و از 6 مدال تاریخ ژیمناستیک ایران در آسیا، 4 مدال را به خود اختصاص داده‌اند؛ یعنی 2/3 مدال‌های ایران در مسابقات قهرمانی آسیا. پای این نامه امضای نفراتی است که یا ذخیره بودند، یا تقریباً عملکرد خوبی نداشتند و رتبه‌های کسب‌شده توسط این ورزشکاران، گواه این موضوع است. اینکه چرا اینها درخواست تغییر کرده‌اند و امضای کیخا و احمدکهنی پای نامه نیست، موضوع مهمی است که ابهامش می‌تواند طی روزهای آینده و مصاحبه آنها مشخص شود.
نکته پنجم باز شدن پای ورزشکاران به تصمیمات مدیریتی است. همه می‌دانند که انتخاب کادر فنی به‌عهده فدراسیون است و یک ورزشکار باید در خدمت تیم ملی باشد. زمانی که یک ورزشکار در انتخاب سرمربی و مربی دخالت کند، باید فاتحه مدیریت را خواند، چرا که رسماً ورزشکارسالاری باب شده است و این خطرناک‌ترین موضوع در هر ورزشی است. این تصور را داشته باشید که ورزشکاران هر زمان که بخواهند، می‌توانند درخواست تغییر کادر فنی را بدهند، بدین ترتیب هیچ وقت کادر فنی نمی‌تواند تمرکز لازم را داشته باشد و باید حواس خود را معطوف به چنین تحرکاتی کند.
حتی در بهترین ورزشکاران دنیا در بزرگترین تیم‌های جهان، چنین اجازه‌ای به خود نمی‌دهند تا این‌گونه درخواستی داشته باشند و حالا که این موضوع در ژیمناستیک باب شده است، می‌تواند ضربه‌ای بزرگ به آینده این رشته بزند.
نکته ششم این است که عدم نتیجه‌گیری مورد نظر از سوی مسئولان فدراسیون عنوان شده است، باید به این نکته اشاره کرد که ایران تاکنون 2 نقره و 4 برنز در مسابقات قهرمانی آسیا به دست آورده است که 2 نقره و یک برنز آن در همین دو دوره اخیر (2019 و 2022) بوده است، پس نمی‌توان اَنگ «نتیجه بد» را به کادر فنی چسباند، آن هم در شرایطی که تیم ملی تنها 50 روز تمرین داشته است، آن هم در دوره‌ای که سرپرست فدراسیون 5 ماه است که مسئولیت را به‌عهده دارد.
نکات بسیار دیگری درخصوص حاشیه جدید ژیمناستیک گفته و مطرح می‌شود، اما اینها مهمترین موارد هستند. آنچه اهمیت دارد، این است که ژیمناستیک با این رویه، هرگز روی خوش نخواهد دید، مگر اینکه شاهد تغییر دیدگاه باشیم. برخی امیدوار بودند که با پایان دوره رئیس قبلی، ژیمناستیک سرانجام رنگ آرامش ببیند، اما ظاهراً مشکلات این رشته فراتر از این مسائل است.
انتهای پیام/