مادر شهید لشگریان از برخورد مهربانانه‌ی فرزند شهیدش عبدالرضا لشگریان می‌گوید که هر بار به خانه می‌آمده با چه روی باز و پر از مهری با مادرش ملاقات می‌کرده است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ، حاجیه خانم خدیجه جعفری مادرگرامی شهیدان مجید و عبدالرضا لشگریان روز گذشته - 14 خرداد 1401 دار فانی را وداع گفت و امروز پیکر مطهرش تشییع و به خاک سپرده شد.

امام خامنه‌ای در سال‌های گذشته به خانه‌ی پدریِ شهیدان لشگریان رفته و با پدر و مادرِ شهیدان لشگریان دیدار داشته است.

حاجیه خانم خدیجه جعفری در مصاحبه‌ای تصویری به بیان خاطراتی از فرزندانش پرداخته که در این خاطره ماجرایِ پسر شهیدش عبدالرضا لشگریان و نوع برخورد با مادرش، زیبایی‌های بسیاری در دل خود دارد. برخوردی که شهید عبدالرضا لشگریان با مادرش داشته، بهترین تعریف از احسان و نیکی و محبت به پدر و مادر است.

حاجیه خانه خدیجه جعفری می‌گوید: «بچه‌ای بود که علاقه‌ی به خصوصی به هیئت داشت. پدرش جمعه‌ها هیئت برگزار می‌کرد. بچه‌ها هر هفته در هیئت شرکت می‌کردند. عبدالرضا خیلی مشتاق بود. وقتی برمی‌گشت به من می‌گفت: «سلام به روی ماهت، به اون نگاه نازت، مامان من، عزیز من، یه بوس بده.»
می‌گفتم بسه دیگه پسرم، بچه که نیستی. می‌گفت مامان! هر کسی پیشونی مادرش را ببوسد به بهشت می‌رود، تو نمی‌خوای من بهشت بروم؟
می‌گفتم چرا دوست ندارم.

پدرشان که به نماز می‌ایستاد، همه به نماز می‌ایستادند.

تازه عبدالرضا شهید شده بود. آمدم خانه. خیلی دلم می‌خواست که شب سرِ خاکِ عبدالرضا بخوابم. خواب دیدم، که سرِ خاک عبدالرضا خوابم برده است. بیدار شدم دیدم همه جا تاریک است و تنها هستم. خانمی هم آنجا بود. به من گفت تو تنها نیستی. گفتم شما هم مادر شهید هستی؟ گفت: «من مادر همه‌ی این شهدا هستم.»

انتهای پیام/